De Fraterniteit van Tiberiade
Aan het einde van de jaren 1970 had br. Marc zich teruggetrokken in het “Bois du Charnet” (Haagbeukbos), een plek die niet zo ver ligt van het dorp Lavaux-Sainte-Anne. Met enkele vrienden beleefden ze er een eenvoudig gemeenschapsleven waar handenarbeid centraal was.
Op een Paasnacht ontvangt br. Marc de roepstem van Christus om hem te volgen en de Kerk, zijn Lichaam, te beminnen. Enkele jaren later, op 25 april 1979, spreekt hij zijn geloften uit in de handen van de bisschop van Namen.
Al snel wordt de naam van de nieuwe gemeenschap duidelijk voor broeder Marc: hij is sterk getroffen door het verhaal van Petrus die op het water naar Jezus wandelt, en voor hem is het navolgen van Christus een oproep om in geloof te wandelen over het water en met vertrouwen vooruit te gaan. Na enkele jaren sluiten er broeders aan bij br. Marc en in 1995 begint de tak van de zusters.
« Een universele familie van vreugdevolle broeders en zusters,… die gelukkig zijn om voorgoed samen te leven en… om aan de oproepen van onze tijd te beantwoorden, Jezus te verkondigen, van Hem te getuigen in eenheid en gebed en door het nederige werk van onze handen. »
De pijlers van ons leven
Omdat we verlangen broeders en zusters te zijn die verenigd zijn in Christus om hem te volgen en hem in eenvoud te verkondigen, bouwen we ons leven op rond verschillende pijlers. Dit religieuze leven wordt dus doordrongen door het gebed, het gemeenschapsleven, het werk en de missie.
Het gebed
De naastenliefde in het contact met Christus leren in het gebed en zich door Zijn Evangelie laten vereenvoudigen. Het is in het gebed dat we kunnen groeien in vertrouwen naar het voorbeeld van Sint Franciscus en de Heilige Theresia van Lisieux.
« Jezus is onze stichter; en al onze intuïties en inspiraties vinden we in Jezus zelf, in zijn leven en zijn Woorden. »
Het gemeenschapsleven
Leven als broeders en zusters is het juweel van het christelijk leven: we trachten de kwaliteit van het gemeenschapsleven te verzorgen opdat de liefde zou kunnen circuleren naar het beeld van de Drie-Eenheid. De eenheid door de naastenliefde, de nederigheid en de bekering van ieder scheppen veel mogelijkheden en laten een authentiek getuigenis van Christus toe.
« Laten we de vergevig en de broederlijke vermaning die met liefde en discretie wordt gedaan ter harte nemen. Laten we verenigd zijn, dat is het eerste getuigenis. In eenheid samenleven, dat is onze eerste missie. »
Het werk van onze handen
De handenarbeid wortelt ons in de realiteit en opent ons voor bewondering van de schepping. In dit werk kan onze keuze voor soberheid en een eenvoudige levensstijl, waarin we ook ruimte toelaten voor de Voorzienigheid, concreet vorm krijgen. Doorheen het werk kunnen we de vruchten van de aarde met anderen delen.
« Wat ons te boven gaat, wat onze handen of ons werk niet kunnen voortbrengen, laten we over aan de Voorzienigheid. Ons leven moet een geschikte ruimte scheppen voor wat de Heer ons in zijn Voorzienigheid wil geven. »
Missionaire broeders en zusters
De missie richt ons op bijzondere wijze naar de jongeren en de gezinnen opdat de Geest aan de Kerk jonge heiligen, vurige getuigen zou geven. Geregeld beleven wij tijden van trektocht in dorpen, scholen en parochies, in gezinnen. Onze grote vreugde is het verkondigen van Jezus en zijn Kerk doen beminnen.
« Het verblijven bij Christus, ondersteund door de broederlijke liefde, zal ons onvermijdelijk aanzetten tot het verkondigen van Jezus. »
Getuigenis van br. Marc over de stichting van Tiberiade
(fragmenten van ‘Terre d’appel’, boek met fioretti’s van de Fraterniteit, gepubliceerd ter gelegenheid van de 40 jaar van de Fraterniteit)
Dag, mijn vreugde, Christus is verrezen! Het is omdat Christus verrezen is dat de Fraterniteit van Tiberiade bestaat. Ja, op 25 april 1979 legde ik mijn geloften af in de handen van de bisschop van Namen, Mgr. Mathen, en deze bekleede mij met dit blauwe habijt.
Ongelooflijk is het leven met Christus!
Het was in het hartje van de Paasnacht, dat ik mijn ‘ja’ in Chevetogne heb gezegd, en ik kreeg een duidelijke innerlijke visie. Deze visie was klaar en helder voor mij: aan de Kerk een fraterniteit van broeders en zusters geven die het Evangelie beleven en de Kerk en al haar schatten doen beminnen… Voor mij werd duidelijk dat de Kerk en Christus onscheidbaar zijn.
Tijdens deze nacht met Christus ontdekte ik de schoonheid en het licht van de Kerk. Christus heeft zich overgeleverd voor haar, de jonge bruid zonder rimpels en onbevlekt. Ze is echt heilig van Christus. We kennen al haar gebreken en beperkingen die de onze zijn. Ja, ik ben nog altijd verliefd op deze Kerk met haar heiligheid en haar ellende die mijn ellende is.
Ik heb alles van mijn broeders geleerd
Al mijn dankbaarheid gaat uit naar mijn broeders en zusters. Wat zou ik zonder hen zijn? Een verwarde kluizenaar? Zij hebben mij verbeterd, gevormd, bemind en God heeft mij beproefd, gelouterd zoals men een metaal loutert. Als de fraterniteit is wat ze nu is, heb ik dat te danken aan ieder van hen. Zij hebben hun leven weggegeven om aan de roepstem van Christus te beantwoorden, en aan die van de Kerk voor de hele mensheid. Eén van de dingen die mij het meeste vreugde heeft gegeven is het onthalen van elke broeder en zuster en in hen een familietrek te herkennen. Dankjewel br. Joseph, br. Benoît, br. François, br. Emmanuel, br. Frédéric, br. Ivan, br. Michel, br. Jean, br. Gilles, br. Cyrille, br. Vidas, br. Pascal…
Een geschenk
De aankomst van zr. Agnès was een enorm geschenk. Met haar intrede opende ze een weg voor de zusters. Hun komst was een etape van diepgang, van schoonheid en ze vulde ons aan. Bedankt aan zr. Asta, zr. Bénédicte, zr. Dalia, zr. Myriam. Hun aanwezigheid in Pondrôme is veelbelovend. In deze veertig jaren van godgewijd leven zijn er ook turbulenties geweest zoals het vertrek van een aantal broeders en zusters, en dit is normaal. Dit zijn situaties die voor ieder moeilijk te beleven zijn. Dit maakt deel uit van de pijnen van een geboorte. Ook zij hebben bijgedragen aan de opbouw van Tiberiade.
Litouwen, de Filipijnen, Congo
Het is mooi om de ijver van de broeders en zusters voor de missie te zien. Hun schreden hebben hen tot in Litouwen geleid: deze mooie grond met haar bossen, dorpen en meren. En toen is er de ontdekking geweest van dit dorpje Baltriškės dat br. Joseph, br. François, br. Michel, br. Gilles, br. Ivan, br. Vidas, br. Janis en br. Gonzague hebben doen herleven, om er een plaats voor Christus te maken. De jongeren en de gezinnen komen er kracht putten om te leven als kind van het Licht.
Verder is er de reis van br. Emmanuel geweest naar Azië, ook met broeder Séraphim. Op het eiland Sapang, in de Filipijnen, is er een project begonnen in een dorpje, samen met Nick, een aantal jongeren en een groepje van leken. Een godgewijde leek, Viktorija, begeleidt hen.
Verder is er Congo geweest met br. Benoît, br. Cyrille, br. Pascal, br. Roger en br. Jerry die er de fraterniteit hebben gevestigd (de Portiuncula), met een moed die enkel door Christus gegeven kan worden. Op dit moment is de Portiuncula van Congo een plaats van evangelisatie en ontwikkeling geworden. Al onze broeders van Congo zijn naar België teruggekeerd.
Dankzegging aan de Heer
Mijn dankbaarheid gaat uit naar broeder Bart die door de fraterniteit is uitgekozen als algemeen dienaar. Hij zorgt voor de gemeenschap met een ongelooflijke aandacht en hij waakt over de specifieke noden van ieder. Ja, mijn broeders en zusters zijn echt arbeiders van de Meester van de Oogst. Ze zijn dit van het grote graanveld van de Kerk. Wat is het mooi om elkaar te beminnen op de wijze van Christus, hiervoor vastberaden te zijn, en er telkens weer terug naar te keren. Al de rest is in uw handen, Heer, aan u de groei en aan ons de diepte in de bekering met de Heilige Geest.
Br. Marc van Tibériade
Teaser in het Frans van de documentaire “La cabane du bon Dieu” over de Fraterniteit (gerealiseerd door F. Lespés, KTO, herfst 2011).